7 september 2020 – Het geluid klonk al langer, onderzoek van de Inspectie Veiligheid en Justitie bevestigde het vorige week: wijkagenten hebben nauwelijks tijd om in ‘hun wijk’ te zijn. Dat betekent minder contact met bewoners en minder zicht op problemen. De oplossing? Flexibele wijken die zich geografisch naar de agent voegen. Wijkagent Steven (Deventer) “Fijn als wijken ook een beetje meebewegen.”
Noodhulp, bureaucratie en BOA’s die de handhaving overnemen: de wijkagent ziet zijn eigen wijk vooral nog als hij er tijdens een noodhulpdienst door heen sjeest. Met de flexwijken is dat verleden tijd. “Het is allemaal een kwestie van perspectief”, aldus Steven. “In theorie ben ik de wijkagent van de Bloemenbuurt in Deventer. In de praktijk ben ik vooral met noodhulp bezig in zo’n beetje heel Oost-Nederland. Dus stel ik ben voor een reanimatie in Harfsen (bestaat echt red.) dan is dat op dat moment gewoon de Bloemenbuurt. Snap je? Zo ben ik altijd op de goede plek.”
De reacties op het concept zijn overwegend positief. “We zijn om te beginnen van het gezeur over tijdsdruk en capaciteit af”, zegt chef basisteam Deventer-Centrum. “Iedereen heeft voldoende tijd om in zijn of haar wijk door te brengen. Daarnaast is het lekker agile dus dat klinkt in ieder geval goed. En ook niet onbelangrijk: aangezien het idee alleen in mensen hun hoofd bestaat, konden we het meteen landelijk invoeren.”
Ook burgers zien heil in de flexwijken. Fatima (officieel woonadres Diemen-Noord) “Ik overweeg al langer om te verhuizen. Dat hoeft nu eigenlijk niet meer. Gister bijvoorbeeld woonde ik ineens in Amsterdam-Zuid. En vanmorgen in de Bijlmer. Of was het nou Amstelveen..? Nou ja, lekker afwisselend in ieder geval.”
Verwarring is er soms ook. “Ik was eigenlijk op weg naar de Aldi bij ons om de hoek”, aldus Gerrit (officieel woonadres Geleen). “Maar toen bleek ik op dat moment in Aalbeek te zijn. En ik weet niet of daar wel een Aldi is. Enfin ik haal mijn boodschappen wel een andere keer…”