16 november 2018 – Eindelijk durft wijkagent Theo van Alvineringen van basisteam Heerlo-Veenhoorn er openlijk voor uit te komen. Hij heeft een diepgewortelde hekel aan mensen. “Het voelt als een enorme opluchting dat het hoge woord eruit is.” Aldus de 53-jarige politieman. Aan De Pit vertelt hij exclusief over zijn worstelingen en de uiteindelijke bevrijding.
“Weet je, het is toch nog steeds een taboe binnen de politie. En helemaal in mijn vakgebied, de wijkagenten, is er veel onbegrip voor collega’s die een hekel hebben aan mensen. Toch durf ik er nu voor uit te komen omdat het gewoon onhoudbaar werd er langer omheen te draaien.”
Zichtbaar geëmotioneerd vertelt Theo verder. “Natuurlijk werden er wel af en toe opmerkingen geplaatst als ik weer eens een hele dag achter de computer zat. Dan ging ik soms toch maar naar buiten om vervolgens in een afgelegen gebied wat rondjes te rijden met de ramen dicht en de radio aan. Zo kwam ik mijn dagen wel door. Maar echt leuk is anders. Nu ben ik met de teamchef in gesprek om te onderzoeken hoe we ervoor kunnen zorgen dat ik gewoon mezelf kan zijn in ‘t team. Zo ben ik overgeplaatst naar de wijk met de minste inwoners. Ook merk ik het aan m’n collega’s die heel begripvol zijn. Ze vragen bijvoorbeeld nooit meer hoe het met me gaat en ontlopen me de hele dag. Dat is heel fijn.”
Wat veel collega’s niet weten is dat er ook een netwerk is voor mensen zoals Theo: WAMHAM (WijkAgenten Met ‘n Hekel Aan Mensen). Je kunt je per e-mail inschrijven en krijgt een maandelijkse nieuwsbrief. Er worden bewust geen bijeenkomsten georganiseerd. Theo: “Daar voelde ik me pas echt thuis. Dat je weet dat er anderen zijn zoals jij. Ik heb geen idee wie en ik kom ze ook liever niet tegen, maar toch.”